Stíll

Stíll woont hier nog maar 20 dagen maar hoort er al volledig bij. 

Bijzonder hoe snel dat gaat...waar ik Zlatan nog dagelijks mis en soms bang ben dat ik de herinnering verlies aan hoe hij ruikt of voelt... daar leeft de kudde volledig in het hier en nu. 

Zij missen Zlatan allang niet meer, zij hebben geen verdriet, ze voelen hooguit mijn verdriet om hem. 

Zelfs Jort mist hem niet meer, terwijl die twee samen bijna een Siamese tweeling vormde... 

Ik vond het enorm moeilijk om te zien dat een eens zo rustige, evenwichtige, complete, stabiele en mooie kudde uiteen viel. Dat door het weg vallen van Zlatan en de komst van Stíll zoveel onrust ontstond. 

Inmiddels keert de rust weer weder en neemt ieder weer genoegen met zijn nieuwe plek in de rangorde. 

Het leven gaat gewoon door... en gelukkig maar! Want zo hoort het natuurlijk ook. 

Je gaat eerst door een chaos van intense emoties en dan.... dan vind je na verloop van tijd weer die ene sprankel die het verdriet en gemis verzacht en  je weer laat genieten van wie en wat er in je leven is én komt. 

En dat doet Stíll!

Stíll bruist van de energie en maakt je met zijn enthousiasme blij, Stíll oogt stoer maar heeft een klein hartje.

Hij doet zich niet anders voor zodat ik en de kudde gelijk weten wat we aan hem hebben. 

Hij brengt weer humor en leven in de brouwerij. 

Inmiddels groeit ook onze band met de dag en het vertrouwen in elkaar. 

Nadat hij 3 jaar niet bereden was, pakken we daar samen de draad weer op... en wat is hij dapper, wat doet hij het goed!

Ik als geen IJsland-kenner kan nog een hoop van hem leren. Wanneer ik te grof of te lomp ben met mijn bewegingen laat hij me dat weten, wanneer ik onbewust spanning in mijn lijf heb geeft hij mij een hint... en wanneer ik die hint opvang en begrijp gaat het rijden ineens een stuk makkelijker.

En daarnaast draagt hij al heel graag zijn steentje bij bij het ondersteunen van de kindjes bij Abel. 

Hij is een mooie spiegel waarbij hij liefdevol ondersteunt en confronteert en in alles zichzelf blijft. 

Dank Manon Koffeman voor dit fijne paard en vooral in je vertrouwen!