Met een puber meisje had ik een mooi gesprek. Want wat is tijd nu precies...
Tijd is iets geks... één woord met zoveel verschillende betekenissen.
En als ik voor mezelf spreek... ik vind tijd iets lastigs...
Ongeduldig zijn in vooruitgang, idealen, dromen of mooie verwachtingen...komen ze niet?... nog niet? of is het nog niet de tijd?
Ik gun mezelf ook vaak de tijd niet, er is al teveel tijd overheen gegaan...
of is er juist tijd genoeg?...
Ik zat in de wei bij de paarden...en bedacht me "zij tellen geen seizoenen, maanden, minuten of momenten... zij leven in het moment en hebben tijd genoeg..."
Wat heerlijk moet dat zijn.
Tijd is het meest waardevolle wat een mens of dier tijdens zijn geboorte mee krijgt en tegelijkertijd nooit wetend hoeveel tijd we eigenlijk krijgen.
Je kunt tijd niet vast pakken, niet kopen, bewaren of opsparen.
Tijd kruipt voorbij of de tijd vliegt.
Iets is verleden tijd of het is juist de hoogste tijd...
We verliezen soms het besef van tijd doordat we geleefd worden en vaak te druk zijn.
Ineens is het oudejaarsavond en is er wederom een kostbaar jaar uit ons leven gevlogen uit de drukte van alle dag.
Tijd krijgen we nooit meer terug en we kunnen het niet meer overdoen.
Tijd is niet voor 1 gat te vangen en de 1 heeft meer tijd nodig voor iets dan de ander.
En voor we het weten hoort deze tijd ook weer bij "de goede oude tijd".
Vandaag zag ik het volgende zinnetje staan: "je kunt alleen tijd verspillen als je vergeet er van te genieten".
Gelukkig kun je tijd wel maken... zodat je (met elkaar) kunt genieten van de kleine dingen in het leven!
Tijd blijft iets geks maar is in ieder geval heel bijzonder en waardevol!